Op dinsdag 14 oktober om 19u kiest Groen Brussel (Brussels Hoofdstedelijk Gewest) een nieuwe voorzit(s)ter. Ik stel mij kandidaat. Wil je meehelpen Groen hier nog meer op de kaart te zetten en uit te bouwen tot dé stadspartij van Brussel? Kom dan mee debatteren of sluit je aan bij Groen en word lid. Hier vind je alvast de krijtlijnen van mijn project voor Groen in Brussel. Een eerste stap in een traject dat ik samen met de leden en sympathisanten verder vorm wil geven.
Beste leden,
Ik stel mij kandidaat voor de functie ‘hoofdstedelijk voorzitter’. Ik ben overtuigd dat ik onze partij hier in Brussel nog meer op de kaart kan zetten. We hebben een enorm potentieel en ik wil dat potentieel samen met alle leden en sympathisanten aanboren.
We zijn er onder moeilijke omstandigheden in geslaagd de verkiezingen te winnen. Ondanks ons succes werden we aan de kant geschoven. De belofte van een rood-groen-blauw stadsproject werd na de verkiezingen ingewisseld voor een klassieke tripartite. Volgens de Open VLD en de Sp.a hadden teveel Brusselaars op ons gestemd… Een goede reden voor hen om ons aan de kant te schuiven. We hebben aangetoond dat we kunnen regeren. Heel wat Brusselaars hebben ons daar op 25 mei voor beloond. Het is mijn overtuiging dat dit nog maar het begin is. Als we willen wegen op het beleid dan moeten we onszelf incontournable maken en dat is mijn doelstelling.
Ik zou niet zo ambitieus zijn, moest ik mij niet gesterkt voelen door de vele enthousiaste leden en sympathisanten. Heel wat enthousiastelingen willen hun handen uit de mouwen steken. Met al dat potentieel, daar wil ik mee aan de slag gaan. Met hen wil ik Groen laten uitgroeien tot dé stadspartij van Brussel. Waar de kwaliteit van het leven van elke Brusselaar vooraan staat. Een partij die de kracht van de stad uitdraagt en dat is verbinden in diversiteit, dat is emancipatie door kansen te geven en te grijpen, dat is vooruitgaan dankzij empathie en solidariteit.
Hoe ga ik dat realiseren? We vergeten soms dat we veel helpende handen hebben, hier in onze partij en daarbuiten. Een eerste werf is onze leden en sympathisanten een plek geven. Er voor zorgen dat wie een steentje wil bijdragen, dat ook kan doen. Dat er een duidelijk kader is waarbinnen zij of hij zich kan engageren. Daarvoor gaan we intern onze structuren wat moeten opkuisen. Zodat we weten wie waar zit, wat hij of zij doet, waarom en hoe je kan helpen.
Als we verder willen bouwen aan onze partij, dan gaan we ons beter moeten verankeren. Een tweede werf is onze aanwezigheid in de wijken te versterken. We moeten ons laten voelen in de wijken. De vinger aan de pols houden. Voorstellen op tafel leggen en ondersteunen die van onderuit komen opborrelen. Meer nog, we moeten uit onze comfortzone treden. We moeten uitbreken door onszelf bij hen uit te nodigen die we normaal niet zien. Bij hen die niet naar onze vergaderingen komen, niet naar onze café’s zelfs niet aan de schoolpoort van onze kinderen staan. Een eerste stap moet zijn in dialoog te gaan. We verplichten ons ertoe om uit ons kot te komen en wie weet bloeit daar iets uit.
De sterkte van de groene beweging ligt in haar vermogen om samen te werken. Een derde werf is dan ook om de banden met onze zusterpartij, Ecolo, strak te houden. We mogen verwachten dat Ecolo zich de komende maanden vooral met zichzelf zal bezig houden, maar het zal de taak zijn van de volgende voorzitter om samen met de collega’s van Ecolo onze politieke positie uit te bouwen. Niet alleen tijdens een campagne moeten we samenwerken, maar we moeten die samenwerking doortrekken naar het dagdagelijkse politieke werk. Samen staan we sterker en zullen we meer kunnen wegen op het beleid dan alleen.
Als we willen gehoord worden, dan moeten we ons laten horen. Niet alleen in de pers, maar ook in alle geledingen van de partij. Een communicatiestrategie waar de leden, groepen en mandatarissen een plaats in krijgen, dringt zich op. Onze afdeling moet zich niet alleen extern, maar ook intern laten horen in Brussel. Ik bedoel daarmee dat onze vertegenwoordigers in de organen van Groen (-nationaal) de stem van Brussel moeten laten klinken en daar ook voor ondersteund moeten worden.
En tot slot kom ik bij de essentie. De laatste werf. Groen is geen partij van dromers, maar van visionairen. Los van regeringsdeelnames is Groen altijd een partij geweest die met nieuwe, frisse voorstellen op de proppen kwam. De passiefnorm, het rekeningrijden (geen uitbreiding van de Ring), meer ontmoetingsruimte en groen in de stad, etc. Of we nu in een meerderheid zitten of niet, wij leggen voorstellen op tafel die antwoorden bieden op de uitdagingen waar we als samenleving mee geconfronteerd worden. Als we dus die stadspartij willen worden, de trekker van een stadsbeweging, dan zullen we met nieuwe ideeën over de brug moeten komen en die bovenaan op de politieke agenda plaatsen.
Ik dank u alvast om mijn kandidatuur te lezen en in overweging te nemen.
Vriendelijke groeten,
Bart
